Taga-Aplaya

Pahingi ng Grasya sa Mahal kong APLAYA

Back for Good?? Bad???

Almost 4 months ako nawala sa mundo ng blog. May nakamiss kaya sa akin?? Alam ko wala.  SIno ba naman makakamiss sa akin, e wala naman ako kilala dito sa mundo ng blog, liban dun sa mga nasa link ko (ewan ko kung kilala nila ako).  Marami nangyari sa akin sa loob ng 4 months.  Hmmm Ano ano nga ba yun? Basta marami.. as in… wahahahhahaa.

UNA

Nung nawala ako sa blog world, napunta ako sa chat world (oo, mga kapatid.. eto yung paview ng cam). O ano pa ba iisipin nyo e malibog ako.  Naging masaya naman ako sa pagcha-chat (lalo na kapag may nakikita kang babae nakahubad na nagsasayaw sa cam whaha). Seriously, eto ang naging libangan ko, naging pagkakakitaan na din (totoo wala ako kinita whahaha). Naging enjoy ako dito, sobra as in sobra wahhahahaa.  Biruin mo ba naman, makakita ka ng babaeng nagsasayaw ng nakahubad whahahahaha diba enjoy.  Pero madali ako nagsawa sa ganito kasi naman nakakasawa na ang makakita ng hubad na babae (wahahaha joke). 

PANGALAWA

Nagmuni-muni ako.  Pagmumuni na nauwi sa kabaliwan (wahahaha). Joke lang yun, nagmuni-muni ako kung ano maganda busines itatayo, pero hanggang ngayon wala pa rin ako naiisip (kasi nagmumuni parin ako ngayon).  Sa loob ng apat na buwan, wala ako naisip kundi kalibugan dahil sa pagcha-chat (wahahah sabi na e).

PANGATLO

Nahilig ako sa online movies na kahit malabo at parang pirata e pinagtiyagaan ko na din (latest kasi e). Naging updated ako sa mga movies.  Kahit iyong mga lumang movies e pinatos ko na (siyempre kasama din yung bold, di na maaalis yun wahahha).

O siya hanggang dito na lang muna ito, at sana may nakakaalala pa sa akin dito (taena para namatay ah).  Sisimulan na ulit natin ang pagpuna sa mga dapat punahin.

Ciao.

September 11, 2008 Posted by | samut-sari | 2 Comments

A SINple Childhood

Tuwing ganitong bakasyon, lagi bumabalik sa alaala ko ang mga nagawa ko noong kabataan ko.  Sino ba naman ang hindi makaka-alala e yung mga kasamahan ko noong kabataan ko eh lagi tambay sa kanto (kahit may edad na) at tumotoma ng gin magdamag.  Naisip ko kung hindi pala ako nakapagtapos eh baka kagaya na nila ako (at hindi ko makikilala si mahal) na lasenggero at basagulero sa lugar namin (katakot). Tuwing napapadaan ako (siyempre san pa ba dadaan) eh kailangan nila akong pa-shot-in ng kahit isnag baso o kaya naman sumali sa kanila kahit kalahating oras lang (sus maniwala). Pakikisama ika nga nila. Sa umpukan naming iyon, hindi mawawala na makuwento namin ang aming mga kabataan (at kalokohan na din).  Nababanggit pa nga ang mga pangalan ng iba naming kababata na ngayon ay nakakulong o kaya naman ay namatay dahil sa away (salamat naman). Isa-isahin natin ang mga nagawa ko noong kabataan ko………

……….. “Mr. Taga-Aplaya, Please rise”.. “Would you swear to tell the truth and nothing but the truth?”..

… “Yes Your Honor”. “Begin!”

KALIBUGAN

Nagsimula ang pagiging malibog noong Grade 5 ako.  Kahit supot pa (dahil bakasyon ng grade six ako nagpatuli) ay hindi ko maiwasan na tingnan ang magagandang chikabebe na kaklase ko.  Andiyan na halos gumapang ako sa sahig ng classroom namin makita lang kung anong kulay ng panty ang suot ng mga kaklase ko (buti di nila alam).  Akala lang kasi nila noon na may kinukuha akong ballpen na nahulog lang, di nila alam langit na pala ang tinitingnan ko.  Isa pang factor na nagpapalibog sa akin ay sa tuwing umiihi kami sa panlalaking CR na katabi lang ang sa mga pambabae.  Open na open nga kasi yung sa mga babae at isa pa una mo siyang mabubungaran.  Dahil sa mga bata pa nga at wala pang muwang (ako lang meron) eh dun sa harapan na lang ng CR sila jumi-jingle.  Kaya naman ako (isang manyakis) eh tuwang tuwa sa nakikita.  Umabot ang pagiging malibog ko hanggang mag-grade six ako at hanggang ngayon eh ganoon pa din ako (pero bawas na, charing!). Nitong mga taong ito tamang libog lang ang gawain ko andiyan ang bate-bate-bate-bate, hindi ko pa alam noon kung paano ipapasok ang akin sa kanya (ahahaha). Hanggang sa mapasama ako sa ibang manyakis sa barangay namin na tuwing tanghali nga eh nanonood ng betamax.  Minsan nga may napanood pa akong betamax na si Pangulong Erap ang bida. Wala na siguro nito ngayon. 

PANGUNGUPIT

Hindi nagtagal naramdaman kong hindi pala masaya ang laging nanonood ng betamax kaya ipinasya ko nang hindi sumama sa mga manyakis sa amin.  Dalawang buwan ang lumipas na nasa bahay lang ako.  Hanggang sa mapasali ako sa dalawang (hindi naman loko) matinding tao sa barangay namin.  Doon ako natutong mangupit ng paninda sa mga tindahan na kung saan paborito naming kuni  ang tinapay na pan-de-agwa (baka meron nito sa wikipedia heheh) at saging na malalaki.  Hindi na nga ako sa bahay kumakain dahil sa kabusugan sa nga nakuha naming paninda at tsitsiriya. Tumagal ang pakikisama ko sa dalawang ito hanggang mag 2nd year high school ako.  At noon ko lang nalaman na pinsan ko pala ang dalawang hinayupak na ito (kaya pala komportable ako sa kanila).

GANG

Nawala ang samahan naming 3 nang sumali sa ganag yung isa sa kasamahan namin.  Nga pala sampung taon ang agwat ng edad namin ng 2 ko pang kasamahan.  Nang sumali ako sa gang nakita kong may mas bata pa pala sa akin.  Pero hindi nila tinitingnan ang edad basta malakas ang loob mo.  Madami akong nagawang (wag na nating sabihing pagkakamali) kasalanan sa gang na ito.  Andiyan na na mag-war games kami sa gabi gamit ay yung mga pellet gun.  Dalawa pang pellet gun ang gamit ko noon (sosyal ako noon heheh).  Kapag walang war-games, iba ang tinitira namin, mga parol at Christmas lights ng mga bahay (heheheh).  Kaya sa umaga halos kalahati ng mga lights ang walang bumbilya.  Yung mga parol naman wasak na sa umaga.  Magpapasko kasi noon nang sumali ako dito. 

Nabuwag ang gang na sinalihan ko nang magtatapos ako ng 3rd yr high school. Gumawa nang ibang gang ang kasamahan ko sa dati na kung saan magkakaedad kami.  Kala niyo puro kalokohan din ginagawa namin dito, hindi kabutihan na.  Napaisip kasi kami.  Kung magtutuloy-tuloy ang pagiging barumbado namin walang mangyayari sa amin (haymen).  Pero siyempre hindi maiiwasan ang mapalaban at lumaban (hehehe).  Yung iba naming kasamahan sa dating gang eh iba na ang sinamahan.  Oo.  Mga adik at drug pusher, lasenggero at barumbado, mga ex-con (buti na lang tumiwalag ako).  Salamat naman at hindi kami napasama sa kanila kasi baka ngayon nasa kulungan na din kami.  Buti na lanag naging malinaw isip ko noong bata pa ako.

NGAYON

Nagbago na ako.  Nagbago na din yung mga kasamahan ko.  Salamat sa natapos ko at sa mahalko pinagbago niya ako.  Hindi mawawala sa atin na tayo bilang tao may mga nagawang pagkakamali (seryoso na to), pero kailngan baguhin natin yun hanggang maaga pa para rin yun sa ikabubuti ng ating sarili. (haymen).

April 20, 2008 Posted by | lovingly yours | 3 Comments

Nakakata-Kyut Ka!!

“Hala SIge, pumunta ka diyan kukunin ka ng multo diyan???”

Pamilyar ba sa inyo ang mga katagang yan?? Sa akin oo.  Kasi malimit nung bata ako lagi ako tinatakot ng aking mahal na inay sakaling may nagawa akong kasalanan (saka ko na iisa-isahin to).  Dahil sa kamusmusan ng isip ko eh naniwala ako na makukuha nga ako ng multo (kahit transparent sila).  Hindi ko lubos maisip, ngayong malaki na ako kung bakit kukunin ng multo ang mga bata? Dahil ba iyak sila ng iyak at may nagawa silang kasalanan? (ewan). Basta nung bata ako takot ako sa multo (period).

Habang lumalaki ako, nauso ang mga paggawa ng tulay at kasunod noon ang mga namumugot ng ulo.  To the next level na ang pananakot ng mahal kong inay sa akin (hehehe nageevolve).  Sabi kasi ng mahal kong inay, huwag daw ako lumabas ng tanghali kasi baka daw ako makuha ng namumugot ng ulo at ilalagay daw ang dugo ko sa tulay (Whoa! Exciting). Biruin mo, dugo mo ilalagay sa tulay, that’s history.  Kung totoo man yun sana ilagay ng namumugot na ganito, nakasulat sa tulay dugo ni Taga-Aplaya (hehehehe), tapos marami pang iba, andun din dugo ng mga kalaro ko.  Isang dahian kung bakit ganoon ang trato sa akin ng mahal kong ina eh gusto niya lang pala akong matulog sa tanghali.  Naisip ko din noon na bakit kapag may pasok sa iskul eh hindi nangunguha ang namumugot ng bata to think na mas madami siyang makukuha di ba? (ahh baka napasok din siya). Ang panisn ko pa tuwing sabado lang nangyayari ang gnoong eksena sa bahay (ehehe what a koinsidense milk).

Lagi akong nagagalit sa inay ko tuwing tinatakot niya akong lumabas ng bahay dahil sa hinayupak na namumugot yan. Eh paano ba naman mas gusto kong maglaro kesa sa matulog at siyempre lagi kami may pinapanood ng mga kababata ko (betamax pa noon, di pa uso CD hehe).  Ako magkukunwaring tulog tapos gigising kapag alam kong tulog na din sila eheheheh (gusto lang pala ng may katabi, heheh) and tya-rannn. Pwesto na mga kaibigan magsisimula na ang palabas.  Dalawang oras kaming magkakasama habang nanonood ng magandang palabas sa betamax ng kabarkada ko.  At pagkatapos noon, laro ng laro na heheheheh.

Nauso din sa amin noon ang mga delubyo bilang pananakot, may isip na ako nang nauso ang ganitong mga pnanakot. Dahil malapit kami sa dagat, eh magkakaroon da wng malaking alon na sisira sa aming bayan (humaygad!!).  Hindi na ako naniniwala sa ganitong paraan ng pananakot dahil alam ko na hindi mangyayari yun (at hindi nga).  Paano ba naman mangyayari yun eh kalma na kalma ng dagat at wala namang lindo na nagaganap.  According to science (hanep, parang tunay ah) nagaganap lang ang tsunami kapag may lindol na naganap at kapag ang mga batong nasa ilalaim ng dagat ay nagsalpukan, an to think na hindi naman ganoon kalalaki ang bato sa bayan namin kaya walang lindol. 

Laking pasasalamat ko na lang sa pananakot na yun, dahil pinauwi kami sa klase at ligtas ako sa eksam nang oras na yun.  That’s why I love it!! Aga namin pinauwi, isang subject pa lang nung umaga uwian na dahil lang sa maling pananakot (heymen!)

April 14, 2008 Posted by | samut-sari | 4 Comments

Out of my League

Hindi yan title ng kanta ng Stephen Speaks (tama ba?). Bakit ko nasabing “out of my league” ang title ng entry ko? Kasi naman walang habas at humpay ang paliga sa barangay namin.  Kabi-kabila may paliga, halos buong kanto ng barangay may paliga.  Natutuwa naman ako at may paliga sa amin dahil hindi malululong sa masamang bisyo ang kabataan (sus! lulong napo sa alak at yosi). Pero sa isang banda naiinis din ako kasi naman inaabot ng alas onse ang tapos ng paliga.  Mahirap lang abot sa aming bahay ang garalgal na boses ng announcer na parang nasa ilalim ng hukay kung mag-announce. Imbes na magpahinga ka para sa pagpasok kinabukasan eh hindi mo magawa dahil nga sa paliga.  May iba na ding kapitbahay na nagrereklamo (sus! maniwala). Hindi ko naman magawang magreklamo dahil baka isipin nilang “KJ” ako (kool-aid Juicers). Ginagawa ko na lang, nagtataklob ako ng kumot (kahit mabanas) para lang mahimbing ako ng konti.  Ngunit talaga yatang hindi ako pinagpapala ng tulog.  May mag nagsisigawan pang parang mga parrot kung makatili sa paboritong team (mga hinayupak kayo). Kahit maglagay ka ng Ipod o walkman o discman sa tenga mo eh maririnig mo pa rin ang tili at sigaw ng mga hinayupak na yun.

Nagisip ako ng paraan para mabilis makatulog (sleeping pills?). Nope. Ang solusyon?? ti-tit-tit-tit-tit-tit-text. Opo mga kaututang dila. Text po ang sagot mga hindi nakakatulog.  Sino pa ba itetext ko? (eh di yung malibog na opismeyt). Siyempre ang mahalko. Baka isipin niyo hindi kami nagtetext at ngayon lang kami nagtext, siyempre mali kayo, nagtetext din naman kami lagi nga eh minsan nga eh natawag pa ako sa kanya.  Epektib po ang text sa mga hindi makatulog, may konti nga lang side effect (ano??). Oi excited. eto na…

Dahil sa pagtetext sa gabi, eh pagdating ng umaga halos manlabo ang paningin ko. Kailangan ko na ba magpadoctor?? O kailangan ko lang umabsent?? Mahina lang siguro ang mata ko, kasi maghapon kang nakababad sa computer tapos Cellphone naman sa gabi.  Pero iniisip ko na sweet din naman si Mahalko kasi nagtitiyaga siyang itext ako kahit pareho pa kaming may pasok kinabukasan (haaay). Pero minsan nagsasawa din siya na magtext, wala naman akong magagawa kundi intindihin siya (how sweet). So ako, dahil sa ingay ng paliga, at dahil wala ka nang makatext eh, pinipilit ko na lang tumulog kahit maingay sa labas.  Kaya pagdating sa opisina hindi ako makapag-blog at lagi akong tulog sa cubicle ko.  Buti na lang nasa bakasyon si Boss at walang makakakita sa akin na himbing na himbing ako sa pagtulog.

Maitext kaya si opismeyt (sino may gusto ng number niya???) O siya dito na muna to at tutulog lang ako habang wala pang laro sa labas at tiyak mamaya ingay na naman ang kakaharapin ko. (bwiset).

 

April 6, 2008 Posted by | lovingly yours | 4 Comments

Feast Be With You

Ang bakasyon hindi lang beach at halo-halo ang hatid sa atin.  Hindi lang din mga paliga sa barangay at kung ano-anong G-MIK (ay kay Camille to ah) ang hatid ng bakasyon.  Marami ang nag-eenjoy kapag bakasyon na (siyempre), ikaw ba naman ang magpahinga sa pag-aaral at kung ano pang gawain.  Summer job ay uso din kapag nalalapit na ang bakasyon.  Nandiyan maging service crew ka ng mga fast food chain.  Nandiyan maging kargador ka sa pier (ay kasama ba to?).  Basta madami ang pwedeng gawin kapag nagbabaksyon ka.  Pwede din namang mag-enroll ka sa mga summer classes at kung ano-ano pa.

Hindi rin makakaila na kapag bakasyon eh madaming piyestahan sa mga baryo at nayon.  Isa na dito ang lugar namin  na magpipiyesta na sa darating na Mayo (Abril pa lang ah, basta).  Siguro sa buong lugar sa Pilipinas eh kami lang ang may madaming petsa ng piyesta (aba! magkatunog ah). Opo, mga kaibigan at kaututang dila, sa lugar lang namin may piyestang ganyan (wala sa States).  Mag-uumpisa po tayo sa May 2, kung saan magsisimula ang piyesta ng Bayan (take note:bayan muna yan, hindi pa lugar namin).  Diyan nakapokus ang main event, kung saan may paligsahan sa Subli (kung di niyo alam to, andiyan Wikipedia, hehehe). Buong lugar sa bayan namin eh may entry sa paligsahan.  Magpaparad muna ang mga kalahok, pagkatpos ay magtitipon sa Plaza para sa hatulan ng mga hurado (amp, parang bibitayin).

Pagkatpos ng piyestang bayan, (ayan na) magsisimula na ang piyesta sa lugar namin.  May 3 ang simula hanggang May 31 na ang kasiyahan at tugtugan.  Ang mismong lugar namin eh May 5 ang piyesta kaya yung mga tirang pagkain sa ibang lugar sa amin eh sinasahog na lang para may handa sa piyesta (joke lang).  Mahaba ang selebrasyon ng piyesta sa lugar namin.  Parang hindi nauubusan ng pera ang mga tao.  Lahat ng bahay may handa, kami lang yata ang wala (meron din naman kahit kakarampot). Ang pinakamasayang parte nito ay ang prusisyon na may mga dayong chicks sa lugar para lang sumagala.  Halos lahat ng tao nanonood kapag nagsimula na ang prusisyon.  Ako iba tinitingnan ko (hehehe). Matapos ang prusisyon may mga panoorin sa may court kung saan may mga artistang magpeperform on stage.  Sarap.

Mamimiyesta ba kayo???

April 2, 2008 Posted by | okasyon | Leave a comment

Part 2: Net Mo, Net Ko, Net Net Niyo!!

Dahil sa maraming nag-comment sa unang episode ng Net Mo, Net Ko, Net Net Niyo, eto na ang sequel (naks parang pelikula lang ah). Ay nga pala, maraming salamat sa nagcomment sa part 1 ng Net Mo (tatalunin nito ang Star Wars heheh).

Dahil sa matitinding pananaliksik at pagsasarbey sa bawat kanto ng Aplaya eh eto ang mga website at (ehem) porn site na paboritong puntahan, mapa-lalake man o babae, bata matanda, bading o t-bird, eto na…

1. Y8.com

Isang site na naglalaman ng mga flash games at kung ano ano pang games ang makikita sa site na ito siyempre wala ditong online games.

2. ArmorGames.com

Hatid ng site na ito ang flash games na kagaya sa Y8.  Ang kaibahan lang dito ay mas mahihirap ang games at may ibang games na wala sa Y8.

3. Jologs.com

Streaming scandals (pinay man o kana) ang ahtid ng site na ito.  Updated sa lahat ng scandals ng Pinas.  Saan ka pa, dito ka na. (hehehehe)

4. Txtflix.com

Kagaya sa jologs eh ganun din ang hatid ng site na ito.  Updated ito every other day.  (kung ako sa jologs na ako).

5. Iyottube.com

Sa pangalan pa lang alam mo na na porn site ito (heheh). Mas maganda ito sa 2 kasi mas updated ito sa scandals.  Magaganda ang mga scandals dito.  Pictures??? name it they have it!!! Tip: kapag nagplay ang video sa site na ito may lalabas na ads, pwede mo na siyang i-skip kapag lumabas yung ads. Makikita ang skip button sa upper right ocrner ng site.

6. Imeem.com

Free music with embedded codes ang hatid ng site na ito.  Pwede ding video. (nasa sayo kung i-sesearc mo eh video).  Pwede mong ilagay sa FS o Myspace ang mga nakuha mong songs at pwede ka ding gumawa ng playlist dito.  Pero siyempre, kailangan may account ka muna (libre naman eh).

O siya puntahan niyo na mga sites na ito para di kayo ma bored diyan. Adios!!

March 27, 2008 Posted by | samut-sari | Leave a comment

Loyalty is Ewan

Wala akong balak maglagay ng entry ngayong araw at binalak ko na bukas na lang isulat ang entry ko na ito, pero dahil sa kasamaang palad (at mariang palad) eh eto at may mababasa na naman kayo.  Kahapon, lunes, maaga ako pumasok sa opisina dahil nga sa madaming gawain na naiwan noong nakaraang bakasyon.  Hindi ko inaasahang aabutan ko doon si opismeyt na itatago natin sa pangalang Gracie (hindi ko alam kung bakit basta binigyan niya ako ng grasya noong Sabade de Gloria).

Tinanong ko siya kung bakit maaga siya, sabi niya magme-memorize daw siya ng report niya.  So ako diresto sa cubicle ko.  At siya kita ko siay sa cubicle niya at nagsasaulo nga.  Gumawa na ako ng mga dapat gawin.  Maaga pa yun.  Maya-maya, lumapit siya sa akin (gusto ata ng round 2 heheh) at sinabi niya na paano daw ipapaliwanag yung nasa report niya.  Sbai ko mag-site ka ng mga sample para maintindihan ni boss.  Ok. (haba na naman ng sagot niya).  Balik ako sa gawain ko.  Hikab doon hikab dito.  Take note kami lang dalawa nasa opisina nun kasi maaga pa.  Maya-maya ulit lumapit siya, sabi ko na lang may gusto ka ata sa akin eh, tapos bigla niya binulong na (ehem) namiss niya daw yung nangyari sa amin noong Sabado.  Ako pa lang ang nakapagpasuko ng Bataan niya, at ni kahit BF niya eh hindi daw napasuko yun.  (swerte ba o malas?). Naglalambing na siya sa akin nang pumasok sa isipan ko si Mahalko.  Sabi ko na lang na parehas kami committed sa isa’t-isa.  Nabigla ako nang sabihin niyang ilihim na lang daw ang relasyon namin sa aming mga minamahal.

Ngayon napapaisip ako sa mga nsabi niya.  Hindi ko magawa ang mga gawain ko dito sa opisina. (naks parang tunay ah).  Committed na ako sa sa Mahalko, tapos eto ang isang malibog na magandang babae na naghahabol sa akin.  Kung kayo nasa katayuan ko, sino pipiliin niyo? Yung malibog o yung Mahalmo?

Ako hindi na tinatanong yan, mas pinili ko ang pinakamamahal ko (how loyal nad sweet), Ngayong araw na ito habang naglu-lunch kami eh sinabi ko na ayoko ng gawin ulit yung mga ginawa namin dahil Mahalko ang Mrs. ko. (at isa pa nakuha ko na siya, dats enap heheh). Wala siyang nasagot kundi, Ok, tulungan mo ulit ako ha kapag may report ako. Ok na lang nasagot ko (pero siyempre may halong ka-ELAN yun). Hay salamat, naging maluwag ngayon ang pakiramdam ko dahi wala na akong iisiping iba kundi ang Mrs. ko. (heymen).

March 25, 2008 Posted by | samut-sari | 8 Comments

Type Kita!!

Maganda naman naging pagpapahinga ko sa mahabang bakasyong ibinigay ng opisina.  Tumulog lang ako at nanood ng bidyo sa dibidi player, siyempre kasama ko ang pinakamamahal ko.  Nitong sabado eh, meron lang hindi magandang nangyari (o talagang hindi maganda), biruin mo ba naman na magtext yung ka-opisina mo at sabihing “Pwede ba samahan mo ako, magtatype ako ng report ko sa Monday”.  Hayup sa banat.  Siyempre ano pa gagawin ko, kundi sagutin ang text ni opismeyt at sinabi kong, “Wait lang ha sabado de gloria kasi ngayon eh, baka pwede sa Sunday na lang”.  Bwissyet na sagot. “Ah eh hindi ako pwede sa Sunday, may outing kami ng pamilya ko”. Buwisyet talaga, inuuna pa yung outing kesa sa report, sabagay naiintindihan ko siya (kundi lang maganda yun).  Nga pala, babae yung opismeyt ko.  Then reply ulit ako sa kanya, sabi ko, “Kundi ka lang maganda at sexy, hindi kita tutulungan.” Sagot niya, “K”.  (ang haba noh).

After kong maligo, nagpaalam ako kay “mahalko” at sinabing may gagawin kami ng opismeyt ko.  Pumayag naman siya at sabi ko hintayin niya ako at papasalubungan ko siya ng chicharon at balot.  So nagtext ulit ako sa pismeyt ko, sabi ko “San kita hihintayin”. Sagot agad siya, “dito na lang tayo sa bahay kasi wala naman tao dito nasa church sina nanay” (dyakpat ako nito.. hmmm alam na). Hindi naman kalayuan ang bahay nila, isang sakay lang ng (eroplano) traysikol tapos andun ka na. Pagdating ko agad akong pumaosk at at nakita ko na siya na nakaharap na sa PC niya.  Sabi ko, “oh kaya mo naman pala eh.” Sabi niya, “Hindi pa, madami pa to noh”.  Sabi ko naman, kundi ka lang sexy eh baka narape na kita. Siyempre sa isip ko lang yun, sabi ko na lang ok, pameryendahin mo ako ha (ng pizza pie mo).  Sbai niya kahit ano basta matapos lang to.

 So encode encode encode kami maghapon sa kanila.  Dun na nga ako nagtanghalian at ngmeryenda (pizza pie siyempre.. yun ang gusto ko eh).  Then nasa last page na kami ng report niya nang maisipan kong umalis na at magpapaalam na dahil medyo hapon na din yun.  Bigla niya na lang akong pinigilan sa hindi ko alam na dahilan, (heheheh) sinabi ko na lang na aalis na talaga ako at kailangan na.  Pero pilit siyang nagpipigil sa pag-alis ko.  Sinabi niya na lang an tapusin ko na lang yung last page ng report niya.  So ako (dahil namamanyak na din at tawag ng laman) dahil sa kabutihang loob ko eh sumang-ayon na din sa kanya. 

Maya-maya naisipan niyang maligo dahil pagod na din daw siya at banas na banas na din kahit tutok ang fan sa aming dalawa. Sabi ko sa gabi ka na maligo para di ka mapasma, tapos bigla niyang nasabi na, whooh may gusto ka sa akin noh.. sabi ko (oo) wala noh at isa pa may Bf ka may Gf na din ako.  Tapos sabi niya sige na, aminin mo na gusto mo ako noh??.  Nang sa kawalan nasabi ko, oo sa ganda at sexy mong yan sinong di malilibugan sayo.  Bigla siyang natawa at ayun namuo ang kalibugan sa buong bahay nila. 

Umalis akong may saya sa mukha.  Mga alas siyete na nang makauwi ako sa bahay at nadatnan ko pa din si Mrs. sa bahay at nalimutan ko ang pasalubong ko sa kanya.  Siyempre ano pa gagawin niya. Wala (nagalit at nagtampo).  Buti na lang may dumaang magbabalot at may dala pang chicharon.  Dahil sa nakalimutan ko yung pasalubong ko, pinakyaw ko yung tinda ni manong na balut at chicharon.  Masaya kaming kumain ng mahalko at ng mga magulang ko.  Pero ibang saya ang nasa mukha ko. (heheheheheh). 

March 23, 2008 Posted by | lovingly yours | 4 Comments

Mahaaaaaabaang Baaakaaasssyooonn

Mahaba ang magiging bakasyon ko mula ngayong araw na ito, sinpian ata ng magandang espiritu ang boss namin (sana sapian lagi).  Pinagbabakasyon kami mula ngayon hanggang Easter Sunday. (salamat, heymen).  Para naman daw meron kaming time this Holy Week sa mga pamilya namin. (haymen, agen).  Masarap pakinggan yun kasi 6 days na walang opisina, walang mala-demonyong boss na maguutos sa iyo kung anong gaawin, walang mga mga opis meyt na makukulit.  Ngunit wala ding suweldo, wala ding chicks na magaganda, wala ding mabobosohang opismeyt. (whoooh).  Wala ding libreng juice at kape sa break time.  Walang aircon, at higit sa lahat walang libreng net (wahhhhhhhhh). 

Iniisip ko na hindi ko iiwan ang mundo ng blogosphere, ita-try kong mag update ng mga nangyayari sa paligid-ligid at lahat ng alam kong kabalugastugan, at kalokohan sa aking buhay, isama niyo na din maging ang kamanyakan (yung may gusto lang) kasi ayaw kong mawalan ng mambabasa ang TAGA-APLAYA, mahal ko ang mga nagbabasa nito, (kung meron, heheheh).  Susubukan kong mag-rent sa mga I-cafe sa lugar namin, malay niyo may makatabi ulit akong chicks, swerte.  Pero malabo mangyari yun eh, kasama ko ang (asawa) syuta ko (sana makasal na kami).  Pero siyempre, ipagpapaliban ko ang Biyernes Santo, mangingilin muna ako (kristiyano din kasi ako, pati kayo).

Wala pa naman akong binabalak ngayon o bukas, kasi andito pa din ako sa opisina at ako na lang ang natitira dito (ay may guwardiya pa pala).  Anong ginagawa ko?? Siyempre nagbo-blog. (ano pa).  Pero maya-maya uuwi na ako.  Pero masyado pang maaga para umuwi, magugulat mga tao sa bahay, kasi kapag gabi ako umwui nagugulat din sila (ewan). Balak ko mamili para sa Easter Sunday.  Mga pagkain, at kung ano anong mangungutngut sa bahay.  Wala naman kasi akong balak mgpunta ng beach o magpinetensiya o manood ng mga palabas sa karsada, balak ko lang magpahinga sa mahabang bakasyong ibinigay sa akin at tiyak na madaming trabaho ang haharapin ko pagpasok ko sa Lunes.

Ihahanda ko ang sarili ko sa trabaho. Manonood ng TV kasama ang syuta ko at (gagawa ng bata, yihee) kumain ng kumain.  Yan lang ang nasa isip kko ngayong araw kaya sige uwi na ako at galit na si manong guwardiya kasi sabik na sabik na din siya umuwi sa kanila. 

March 18, 2008 Posted by | samut-sari | 2 Comments

March-a-Day

Buwan na naman ng Marso, e ano pa ba ang gusto niyong sabihin ko buwan ng Agosto??? (sige kayo na lang magsabi niyan) kaso Marso pa lang ngayon at lahat yata e nagtatapos sa buwang ito.  Ano pa ba iniisip niyo eh di yung Graduation.  Malamang at sa hindi eh may anak o kamag-anak kayong magtatapos sa buwnag ito.  Ako 2 sa pamangkin ko magtatapos ngayong buwnag ito. Hindi ko nga alam kung ano ireregalo sa 2 batang yun.  (kasi gagastos ako).

Bukod sa Graduation eh mukhang katapusan na din ng ubo at sipon ko ko.  Halos wala akong ganang pumasok sa opisina kundi lang dahil sa pamilya ko hindi ko talaga ako papasok.  Pero ngayon ok na naman ang pakiramdam ko.  Ipinainom kasi ako ng inay ko ng ALAGAW, (kundi niyo alam to, i-search nyo sa wikipedia) at doon gumaling ang ubo ko.  What an Herb!!! Subukan niyo din kapag may ubo kayo tiyak gagaling kayo.  Yung sipon naman eh basta na lang nawala na parang bula.  Wag na sanang bumalik yun. 

Marso nga naman,  halos lahat ng bagay dito nagtatapos.  Mapa-opisina man o eskuwelahan at pati sa bahay halos nagtatapos ang lahat.  Bakit ko sinabi to??? (ewan ko). Kasi naman halos sa lugar namin aalis, at magbebeach daw.  Amp! Plano-plano hindi naman ako makaksama at nasa trabaho ako.  Pero sa isang banda magaling na din yung hindi ako sasama kasi ilan lang kaming matitira sa bahay at sa kapitbahay. (hmm)

Wala naman ako binabalak nagyong buwan na ito.  Kung katapusan ito sa lahat at bakasyon sa iba, ibahin niyo ako, nasa opisina ako, naka-airocn. (bwahahahaha).

March 12, 2008 Posted by | okasyon | Leave a comment